บ้านไร่ที่ลำปาง วันว่างหยุดยาวทีไรเป็นต้องขึ้นเหนือกันทุกทีไปสิ ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศช่วงสงกรานต์
ล่ะกันปกติอยู่แต่ที่กรุงเทพไปดูกันว่าคนแถวนั้นเค้าเล่นน้ำสงกรานต์กันยังไง นะแล้วก็ได้เห็นจริงๆระหว่าง
ทางขับรถไปก็สาดๆ เทๆ กันไป เอาเป็นว่าต้องชะลอกันตลอดเวลาที่เห็นฝูงชนอยู่ริมถนนกันเลยทีเดียว ทั้ง
เด็กทั้งผู้ใหญ่เล่นกันไปหมด เห็นแล้วก็คิดถึงช่วงหนึ่งของชีวิตในวัยเด็กที่จะรอให้ถึงช่วงสงกรานต์ เพื่อที่จะ
ได้เล่นสาดน้ำกับเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันแถวๆบ้านอย่างสนุกสนาน แต่พอโตมาจำความได้ว่าพอขึ้นมัธยม
ต้นก็ไม่ได้เล่นสงกรานต์อีกเลย
...แอบคิดถึงเหมือนกัน ไม่แน่คราวหน้าอาจจะเจอกันนะสงกรานต์เพื่อนรักสมัยเด็ก
ในที่สุดก็ได้เจอหน้ากันสักที หลานคนแรกในชีวิต น้องขิม
เด็กหญิงขิม ตัวน้อย น้อย ไม่ดื้อไม่ซน เพราะว่ายังไม่ได้ตั้งไข่เลย เด็กหญิงขิมแก้มยุ้ย ยุ้ย ใครอุ้มก็ได้ ไม่
ขี้แยไม่ร้องไห้เลยด้วย แต่เห็นหน้าเราที่ไรยิ้มทุกที เหมือนทุกครั้งๆ เวลาไปไหนมาไหนแล้วเจอเด็กๆตัวเล็ก
อย่างนี้ก็มักจะมองจ้องหน้าเราแล้วก็ยิ้ม หัวเราะ สงสัยเป็นเพราะแว่นตาประกอบกับหน้าตาที่ละหม้ายคล้าย
ตัวการ์ตูน
เด็กอาราย น่ารักน่าฟัดชะมัด เอาไว้คราวหน้า จะซื้อของเล่นมาฝากนะจ๊ะ เด็กหญิงขิม
* เก้งบอกว่าเหมือนตุ๊กตา *
ภาพนี้เป็นบรรยากาศของร้านกาแฟ ที่ไปมาอยู่ระหว่างทางที่จะขึ้นไปเชียงใหม่ มีสองชั้น แต่บริเวณชั้นล่าง
มีบริการให้กินกาแฟไปสามารถแช่เท้าในน้ำแร่อุ่นๆ ได้ เพราะว่าทางร้านทำเป็นทางช่องน้ำแร่ไหลผ่านตลอด
เวลาบริเวณรอบๆร้านให้ลูกค้าแช่เท้าได้อย่างสบายใจ ทางร้านเค้าบอกมาว่าจะช่วยให้เลือดไหลเวียนได้ดีขึ้น
แต่ต้องทำความสะอาดเท้าก่อนล่ะ ซึ่งที่นั่นเค้ามีบริเวณที่ทำความสะอาดเท้าไว้ให้อยู่แล้ว
* แปลกดีนะ ปกติเวลาที่ขับรถไปตามต่างจังหวัด จะเจอแต่ร้านกาแฟทีี่อยู่ตามปั๊ม ไม่ค่อยเจอร้านที่เป็นแบบ
stand alone ร้านนี่ดูเป็นกันเองดีชอบ
ส่วนอันนี้ถ่ายไว้ที่ตอนไปทานข้าวเย็นที่บ่อกุ้ง อยู่ระหว่างทางขี้นไปเชียงราย ผ่านมาตั้งหลายรอบแล้วยัง
ไม่ได้แวะทานสักที คราวนี้ถึงเวลาชวนไปทานกันทั้งครอบครัวแบบออกแนวบังคับเล็กน้อย ฮ่าๆ เป็นร้าน
บรรยากาศแบบเพิงสบายสบาย
นั่งทานข้าวเย็น รอดูพระอาทิตย์ตก แบบสบายสบาย ท่ามกลางต้นหญ้าและดอกไม้เขียวขจี สบายตาและ
ก็สบายใจอย่างบอกไม่ถูก เป็นการทานข้าวเย็นที่มีความสุขมากๆมื้อหนึ่งต่างไปจากทุกๆวัน เนื่องจากแบ็ค
กราวน์ที่ชินตาได้เปลี่ยนไป จากที่เคยมีแต่ตึกสูงๆ ที่เราเห็นกันทุกวี่ทุกวันในเมืองกรุง ณ บัดนี้ถูกแทนที่ด้วยภู
ด้วยเขา แล้วก็บ้านไม้หลังเล็กๆของชาวบ้านแถบนั้น เป็นช่วงเวลาที่น่าจะเกิดขึ้นบ่อยๆในชีวิตซะเหลือเกิน
เอาเป็นว่ามื้อนี้ อิ่มมากกกกกอิ่มซะท้องจะแตก แต่ที่สำคัญที่สุด " อิ่มอกอิ่มใจ "
ภาพถ่ายจากบริเวณรอบๆบ้าน
กระต่ายที่เลี้ยงไว้ แต่งงว่าทำไมเค้าให้อาหารมันเยอะจัง ค่อยๆให้ไม่ได้หรอ จะได้ไม่เลอะเทอะ
ส่วนนี้แมวที่เอาไปจากกรุงเทพ ตัวนี้เป็นเพศผู้ ชื่อ เมฆ จะหน้าดุไปไหนเนี่ย
ส่วนนี้ถ่ายด้วยกันทั้ง เมฆและหมอก หมอกเป็นเพศเมีย เมฆเค้าหวงของเค้าล่ะ แตะไม่ได้เชียว
* ต้องยกเครดิตให้คุณเต้าฮวยสำหรับการตั้งชื่อเจ้าสองตัวนี้ ขอบคุณนะ
ปล. คราวนี้ไปลำปางไม่หนาวนะ สงสัยต้องรอช่วงปีใหม่...ลำปางหนาวมากกก
No comments:
Post a Comment