ในแง่มุมใดแง่มุมหนึ่ง ซึ่งสามารถนำเสนอออกมาในรูปแบบใดก็ได้ไม่จำกัด
และนี่คือสิ่งที่ได้จากการไปสำรวจมา
ได้สังเกตเห็นสิ่งๆหนึ่งที่มีอยู่ในทุกซอกตรอกซอย ระเกะระกะเต็มไปหมด จนรู้สึกได้ถึงความรกหูรกตา ทำ
ให้พาลคิดไปได้ว่าคนที่มาเดินเล่นทั้งกินและเที่ยว อยู่ในบริเวณนี้นั้นได้ใส่ใจกับสิ่งๆนี้บ้างหรือเปล่า และสิ่ง
ที่เรากำลังพูดถึงอยู่นั้นนั่นก็คือ สายไฟฟ้า ที่ระโยงระยางกันอยู่เต็มไปหมด
จึงได้เลือกเจ้าสิ่งนี้ล่ะมาเป็นจุดพูดของตัวงาน โดยเห็นว่า คนที่นั่นไม่ว่าจะเป็นเจ้าของร้านขายเสื้อผ้า หรือ
คนที่เดินมาเที่ยวเล่นได้สังเกตเห็นสายไฟฟ้าที่มันเยอะแยะไม่ว่าจะกองอยู่บนพื้น หรือว่าห้อยอยู่ตรงหม้อไฟ
นั่นหรือไม่ ? ซึ่งนั่นก็คือคำถามที่เกิดขี้น ยิ่งมากเท่าไรนั้นก็ยิ่งหมายถึงไฟฟ้าที่จะต้องใช้จ่ายในแต่ละวัน ค่า
ใช้จ่ายไฟฟ้าต่อเดือนมากขึ้นเท่านั้น ทุกทุกคนล้วนแต่ใส่ใจแต่ในส่วนค่าใช้จ่ายของตัวเองเท่านั้น ไม่ได้สนใจ
ในส่วนรวมเลยว่ามันจะมากมายมหาศาลแค่ไหน แต่สิ่งที่พูดมานั่นยังคงดูเป็นนามธรรมอยู่ เลยเลือกวิธีการ
นำเสนอในสิ่งที่เราคิดออกมาในรูปแบบของหนังสือ ที่เกิดจากบิลค่าไฟฟ้าหลายๆร้านที่ได้ไปขอมา มารวมกัน
ซึ่งบิลทั้งหมดนั่นไม่เย็บติดกัน เพื่อที่จะแสดงให้เห็นถึงการสะสม ว่ามันมากมายแค่ไหน และบิลทั้งหมดอยู่ใน
ซองจดหมายที่ทำขึ้นให้เหมือนกับของจริงเวลาที่ส่งบิลค่าไฟฟ้ามาเก็บที่บ้าน
ปล. สนุกดีนะงานชิ้นนี้
No comments:
Post a Comment