ก็แค่...ข้าวเย็นมื้อนึง

เริ่มต้นด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย หลังจากรับโทรศัพท์ และปลายสายเป็นเสียงของพี่บอกว่ากลับมาบ้าน
ก่อนบ่ายสามนะจะออกไปกินไปกินข้าวเย็นกัน ( แอบคิดในใจนี่เค้าชวนหรือบังคับว่ะเนี่ย ) วันนั้นคิดไว้ว่า
จะเดินจตุจักรแบบชิวชิว สักหน่อย ลืมบอกไปขณะที่พี่โทรมาเวลาประมาณเกือบเที่ยงเห็นจะได้ แล้วจะทำไง
ล่ะเนี่ยวันนั้นรถก็ไม่ได้เอามา คิดว่าเออกะจะนั่งรถเมล์กลับซะหน่อยวันอาทิตย์รถคงโล่งๆ ที่ไหนได้ไม่ทัน
ต้องเรียกแท็กซี่กลับ ดันขับช้าซะอีกจะบ้าตาย... ไปถึงบ้านก็เกือบจะสี่โมงล่ะ รีบๆอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะ
ออกไปกับที่บ้าน


และในที่สุดก็ถึงปลายทางภายในหนึ่งชั่วโมงสิบห้านาที บางแสนนี่เอง " ร้านครัวต้นข้าว "
ไม่ได้ไปบางแสนนานมากแล้ว มีร้านอาหารเพิ่มขึ้นเยอะแยะมากมาย บรรยากาศในร้านก็ดี เหมาะไปทาน
กันแบบครอบครัว นอกนั้นร้านอื่นๆที่ผ่านมามันดูวัยรุ่นๆไปหน่อยสำหรับผู้ใหญ่ บริเวณใกล้กับร้านยังมีร้าน
สถานีนมสดตั้งอยู่ด้วยเมนูเยอะมาก เยอะจนไม่รู้ว่าแล้วเราควรจะดื่มนมดีหรือเปล่า การดื่มนมนี่มันยุ่งยาก
ขนาดนี่เลยหรอ...



วกกลับมาที่ " ร้านครัวต้นข้าว " หลังจากที่อาหารเริ่มทยอยมาเสิรฟ์ ทุกคนๆในครอบครัวเริ่มทานอาหารกัน
สลับกับการสนทนาอย่างออกรสออกชาด ดูจะออกไปในทางรสชาดดีเหมือนกับอาหารที่ทุกๆคนได้ทานเข้า
ไปต้องขอบอกก่อนว่าครอบครัวเราเองไม่ค่อยได้มีโอกาสทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากันบ่อยๆนัก เอ๊ะ...
แต่จะพูดยังงั้นก็คงจะไม่ถูกซักเท่าไร เพราะส่วนมากทุกทุกวันอาทิตย์ก็จะทานอาหารเย็นพร้อมกันบ้าง ถ้าทุก
คนอยู่พร้อมกันที่บ้าน ใช่แล้วที่บ้าน...บ้านเราเองไม่ค่อยชอบที่จะออกไปทานอาหารนอกบ้าน เพราะว่าแม่
ชอบทำอาหาร ทำมันเป็นซะเกือบทุกอย่างล่ะประเด็นที่สำคัญที่สุด ทุกๆคนในบ้านชอบที่จะทานอาหารฝีมือ
แม่ไม่ได้โม้นะ...แม่เราทำอาหารอร่อยจริงๆ

...แต่วันนี้ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศล่ะกันที่ออกมาทานอาหารเย็นนอกบ้านไกลถึงบางแสนนอกจากบรรยากาศดี
อาหารอร่อยแล้ว ครอบครัวยังอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา มีการสนทนาอย่างออกรสออกชาด แถมยังได้เห็นพระ
อาทิตย์ที่ค่อยๆเคลื่อนตัวตกลงไปในทะเล ภาพและบรรยากาศเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ ( ในช่วงชีวิตตอนโต )
...ลงท้ายแล้วทุกสิ่งทุกอย่างในวันนี้จบลงด้วยความสบายใจ สบายตา สบายหู สบายไปซะทุกอย่าง


...และท้ายที่สุด จริงๆแล้วมันเป็น ตั้ง...ข้าวเย็นมื้อนึง ต่างหาก